Het internet van mensen

We spreken regelmatig over IoT, het Internet of Things, de ontwikkeling dat dingen steeds meer in staat zijn om met elkaar te communiceren. Maar laatst kwam ik een artikel tegen over IoH, het Internet of Humans. Mensen die steeds makkelijker digitaal informatie delen met elkaar maar vooral met machines. De hoeveelheid data die mensen gaan delen met systemen zou best eens veel groter kunnen worden dan we momenteel beseffen.

Draagbare sensoren
Menselijke sensoren produceren steeds meer real time data gedurende ons leven. Vooral als we naar gezondheidsdata kijken die met sensoren op ons lichaam wordt gemeten. Naast draagbare sensoren in de vorm van gezondheidsarmbanden en digitale horloges, worden ook actieve implantaten als pacemakers, insulinepompen en implanteerbare hoortoestellen steeds intelligenter. Ook zij produceren elke dag weer enorme hoeveelheden data en kunnen steeds makkelijker met ons communiceren via mobile apps.

Tijdelijke sensoren
De zogenaamde IoH-space groeit exponentieel en heeft een breed spectrum van capaciteiten die aan steeds meer klinische applicaties zullen worden gekoppeld. Dat wil zeggen dat actieve medische zorg steeds vaker en beter inzicht heeft in onze (actuele) medische status. Bij ziektes kunnen tijdelijke implantaten additionele of specifieke digitale real time informatie leveren. In het ziekenhuis, maar natuurlijk ook draadloos daarbuiten. Continue observatie van patiënten is technisch allang mogelijk, alleen gaan de kosten van die mogelijkheden op dit moment in snel tempo omlaag.

Consumentenmarkt
Het is begrijpelijk dat grote bedrijven als Apple en Google focussen op deze brede health applicatiemarkt. Anderzijds zijn er heel specifieke ontwikkelaars die gesofisticeerde sensoren ontwikkelen om zeer specifieke klinische data te verzamelen. De gespecialiseerde markt voor healthcare is veel groter dan de consumentenmarkt voor health en fitness. Vooral voor ouderen zouden sensoren op afstand een prima en goedkope oplossing zijn om de groeiende vergrijzing medisch veel efficiënter te ondersteunen.

Mobiele telefoons krijgen steeds meer interne sensoren, waardoor ieder individu een eigen mobiele basisinfrastructuur heeft die een platform van persoonlijke medische applicaties ondersteunt. Zowel Apple met HealthKit als Google met Fit SDK bieden al een app-platform voor met Bluetooth uitgeruste apparatuur, met daarbij centrale data repository-diensten voor al die verzamelde data. Met vele apps kan al direct via de telefoon veel menselijke data worden geregistreerd zoals hartslag, ademhaling, beweging en aantal stappen.

Semiprofessioneel
Echter met simpele devices als een gehoorapparaat kan naast hartslag ook bloeddruk, zuurstofsaturatie, temperatuur en inspanning worden gemeten. Flexibele plakbare strips kunnen onder de huid metabolische substanties, elektrolyten, hydratatie en ander informatie uit het zweet distilleren. Er zijn sensoren die uit het kauwpatroon kunnen analyseren wat en hoeveel wordt gegeten. Met systemen onder de $ 75 die zijn gekoppeld aan een mobiele telefoon zijn al goede ECG-metingen te doen. Biosensoren zijn in staat positie, hoek en bewegingen van de heup, benen, enkel en voeten te meten om looppatronen te monitoren, wat helpt bij revalidatie.  Deze semiprofessionele toepassingen zijn steeds makkelijker bereikbaar voor elke patiënt.

Inwendige sensoren
Naast externe devices zijn zelfs digitale pillen ontwikkeld die kunnen worden ingeslikt en kunnen communiceren met je telefoon over vitale interne functies in het lichaam. Of kleine inslikbare sensoren die gassen kunnen meten en bijdragen kunnen leveren aan ons inzicht in het immuunsysteem.  Er zijn pillen ontwikkeld die om te functioneren zelf energie uit het lichaam kunnen opnemen en dus geen batterij nodig hebben.

Een mooie ontwikkeling is het gebruik van externe keelsensoren die volgens rapporten een ‘game-changer’ zijn voor patiënten die een beroerte hebben gehad. De Universiteit van Twente heeft deze sensoren ontwikkeld om deze patiënten, ook als ze eenmaal thuis zijn, optimaal te kunnen blijven volgen.

Draadloze dokter
De draadloze dokter wordt dus realiteit. Slimme drones die snel met eerste hulpmaterialen naar ongelukken kunnen worden geleid. Slimme pleisters of slim verband die de actuele status van de wond kunnen melden, zoals vochtigheid en huidherstel, waardoor ze slechts hoeven te worden vervangen als het nodig is. Of slimme sensoren in het bed die op basis van temperatuur, vochtigheid, ligging en beweging een deel van de observatie kunnen overnemen.

Hoewel deze innovaties veel investeringen vragen, brengen zij tegelijkertijd de arbeidskosten van de zorg omlaag. Een omslag waarbij veel arbeidsintensieve zorgactiviteit kan worden gedigitaliseerd. Net zoals in de fabrieken destijds, met die kanttekening dat we hier niet met producten maar met mensen werken en we de menselijke ‘touch’ niet mogen verliezen.

Op afstand in de gaten houden, kan snel tot eenzaamheid en ethisch ongewenste situaties leiden. Hoe kunnen we de menselijke maat houden? Diagnostisering, ingrepen en verzorging zijn primair menselijke taken die niet door systemen kunnen en mogen worden overgenomen. De systemen zijn bedoeld om te ondersteunen en tijdrovende klussen uit handen te nemen. Zo komt er meer tijd voor de hoofdzaak: het behandelen, verzorgen en/of genezen van patiënten.

About the Author: Hans Timmerman

Hans Timmerman (1953) is als CTO binnen Dell EMC Nederland verantwoordelijk voor de ontwikkeling en verdieping van zowel Dell EMC's lokale business en technology development als voor de bestaande strategische allianties en partnerships. Een groot deel van zijn carrière was Hans werkzaam in de Nederlandse vliegtuigindustrie. Daarna bekleedde hij bij verschillende IT-bedrijven management- en directiefuncties.